Het plan speelt in op de karakteristieken van de omgeving; een begin jaren ’80 omgeving, gedomineerd door tweekappers, geschakelde woonhuizen en rijtjeswoningen. Enkele elementen uit deze vormentaal zijn opgepakt; de aangekapte uitbouwtjes, lage gootlijnen met lange kappen, de geschakelde tweekapper, gecombineerde lessenaarskappen. Het plan wortelt zich in de Brabantse gemeenschap op een ingetogen manier. Met de kleurstellingen en ontwerponderdelen wordt een knipoog gemaakt naar het Oirschots grijs. Deze grijstint vormt in het centrum van Oirschot onder invloed van de Bossche School-leerling Wim van Hooff een inmiddels kenmerkend beeld.

Uitgangspunt voor de structuur is dat aan de de Reep meer forse bouwvolumes staan, refererend aan de tegenoverliggende tweekappers. Op de begane grond bevinden zich de grondgebonden woningen; een laag met een tuin op het zuiden. Aan het Luiwerk bevinden zich de entrees voor de studio’s; via een centrale hal worden de bergingen ontsloten en de entrees van de afzonderlijke studio’s op de eerste verdieping.
De lessenaarskappen geven de studio’s een ruimtelijke beleving; de kap eronder staat gericht op het zuiden en kan zonne-energie opwekken. Het thema van de lessenaar komt in elke woning in de beleving terug.