De gemeente Loon op Zand worstelde met het beleid hoe om te gaan met de toetsing op ruimtelijke kwaliteit. Het begrip welstand is verouderd en binnen de gemeente raad bestond weerstand hiertegen. Na enkele sessies met de gemeenteraad werd besloten tot het vervaardigen van een nieuw beleid, waarbij de belangrijkste structurele en cultuurhistorische dragers worden beschermd. Het heeft geresulteerd in een handboek Ruimtelijke Kwaliteit, wat de gelijkgenaamde commissie de mogelijkheid geeft om op belangrijke punten kritisch te kijken, en op plekken waarbij de openbare ruimte minder in het geding is soepeler om te gaan met initiatieven. Via een set eenvoudige stedenbouwkundige uitgangspunten zijn delen welstandsvrij verklaard. Andere stedenbouwkundige en historische lijnen verklaren de opbouw van de drie kerkdorpen, en logischerwijs ook de gevoelige zones.